- Ci, którzy mnie najbardziej krytykowali, nie znali mnie i nie wiedzieli, ile pracy wkładałem w przygotowania do walk. Ludzie nie widzą codzienności pięściarzy. Obserwują tylko to, co dzieje się w ringu. Najłatwiej jest krytykować - mówi Andrzej Fonfara w rozmowie z PoGongu.
Ile miałeś ofert powrotu na ring od czasu zakończenia kariery?
Andrzej Fonfara: Na razie nie było propozycji i mam nadzieję, że nie będzie. Jeśli się pojawią, to ich nie przyjmę. Finansowo jestem zabezpieczony i nie muszę boksować. Nie mam ochoty wracać na ring. Ognisko jest wygaszone, zalałem je kubłem zimnej wody.
Jak dużo zrobiłeś dla polskiego boksu?
Myślę, że coś tam zrobiłem. Nie żałuję ani jednej chwili w boksie. To była piękna przygoda. Gdy byłem w ringu, fani przeżywali różne emocje. Albo nokautowałem rywali, albo przegrywałem przez nokaut. Starcia z Chavezem, Cleverlym czy pierwsze ze Stevensonem kibice powinni na długo zapamiętać. Przede wszystkim cieszę się, że mogłem skończyć karierę na swoich warunkach.
Zdiagnozowałeś już, dlaczego zabrakło ci serca do boksu?
To był szereg różnych zdarzeń. Po walce z Siłłachem zmieniłem trenera i pojechałem do Los Angeles. Zmieniały się daty następnej walki. Żona wyjechała z LA i zostałem sam na trzy miesiące. Miałem dużo czasu na przemyślenia. Może nawet za dużo… Na pewno do refleksji zmusiła walka, po której Stevenson trafił do szpitala. Przecież mogło to spotkać mnie. Wpływ na decyzję miały też rozłąki z rodziną, ale także to, że boks nie pozwalał mi na realizację innych pomysłów na życie. Dużo się tego zebrało i dlatego zakończyłem karierę.
Boks zabrał ci dużo zdrowia?
Nie. Były złamane ręce, nos czy inne kontuzje, ale w tej chwili nie narzekam na zdrowie. Pod tym względem jest super. Jestem zdrowy i silny. Trzy razy w tygodniu trenuję boks, pływam, chodzę na siłownię i biegam. Chcę zostać w dobrej formie.
Pełna treść artykułu na Pogongu.pl >>
BLOG COMMENTS POWERED BY DISQUS
